• op·rot·zes
enkelvoud meervoud
naamwoord oprotzes oprotzessen
verkleinwoord oprotzesje oprotzesjes

de oprotzesv / m

  1. voldoende die men geeft aan een universiteit of hogeschool voor een studieprestatie die eigenlijk niet voldoet aan de standaarden; een onverdiende voldoende