Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • oor·logs·re·so·lu·tie
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord oorlogsresolutie oorlogsresoluties
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de oorlogsresolutiev

  1. (militair) (politiek) op politiek niveau genomen besluit om oorlog te gaan voeren
     Frankrijk, dat binnen de VN-Veiligheidsraad dreigde met een veto tegen een oorlogsresolutie, sprak vanochtend zijn „diepe bezorgdheid” uit. Minister van Buitenlandse Zaken Dominique de Villepin riep de landen in de regio op „zich te onthouden van initiatieven die de situatie kunnen verergeren.”[1]
     Het ministerie verduidelijkte niet wat er precies gezegd is in het Britse Lagerhuis waarover de Fransen zo verbolgen zijn. Tijdens het debat van gisteren in het Lagerhuis, bekritiseerde premier Tony Blair Frankrijk omdat het het bereiken van een compromis in de VN-Veiligheidsraad over de kwestie Irak zou hebben tegengewerkt door te zeggen dat het sowieso een veto zou uitspreken over een oorlogsresolutie.[2]

Gangbaarheid


Verwijzingen

  1.   Weblink bron “Wereld reageert ongerust op oorlog” (20 maart 2003), Reformatorisch Dagblad
  2.   Weblink bron
    psr
    “Frankrijk woedend over Britse kritiek” (19/03/2003), De Standaard