oordelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  oordelen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈordelə(n)/

Woordafbreking

• oor·de·len

Woordherkomst en -opbouw

• Afleiding van deel met het voorvoegsel oor- en met het achtervoegsel -en (letterlijk: uitdelen).

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
oordelen	oordeelde	geoordeeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

oordelen

1. overgankelijk een oordeel geven over een persoon of een zaak

   • Hij oordeelt wel erg snel. 

   ▸ Ik kon niet meer interrumperen, niet vloeken, niet roddelen of oordelen.

2. inergatief, (juridisch) een oordeel uitspreken, een vaste uitspraak doen

Synoniemen

• [2]: vonnissen

Afgeleide begrippen

• [1]: beoordelen
• [2]: veroordelen

Zelfstandig naamwoord

de oordelen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord oordeel

Gangbaarheid

• Het woord oordelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "oordelen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.