ondervrager

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ondervrager    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• on·der·vra·ger

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van ondervragen met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ondervrager	ondervragers
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de ondervrager m

1. (beroep) iemand die meestal op dwingende wijze vragen stelt aan een persoon in het kader van een onderzoek of verhoor

   • De ondervrager van de politie kwam zeer intimiderend over bij de verdachte. 

Synoniemen

• vragensteller, examinator, verhoorder

Gangbaarheid

• Het woord ondervrager staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ondervrager" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.