• on·der·ste·bo·ven

ondersteboven

  1. verticaal omgekeerd
    • Dat schilderij hangt, denk ik, ondersteboven. 
  2. niet meer rechtopstaand
    • Toen de bus ging rijden gingen de staande mensen ondersteboven. 
99 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[2]