• om·krets
  • Afleiding van krets met het voorvoegsel om-.

omkrets m

  1. omtrek
  2. gebied, omgeving
m enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   omkrets     omkretsen     omkretser     omkretsene  
genitief   omkrets'     omkretsens     omkretsers     omkretsenes