• ma·ce·ra·tie
enkelvoud meervoud
naamwoord maceratie maceraties
verkleinwoord

de maceratiev

  1. (medisch): verweking van weefsel met name bij langdurige blootstelling aan vocht
  2. (biologie): het fijnmaken van voedsel in de maag
  3. (biologie): een methode om door gecontroleerde rotting vlees van het bot te verwijderen
  4. (scheikunde): het extraheren van in vet oplosbare bestanddelen van biologisch materiaal in een olie of een organisch oplosmiddel
  5. (oenologie): ~ onder koolzuur: een techniek waarbij druiven vóór de alcoholische hoofdgisting ongeplet in een afgesloten vat onder extra toegevoegd koolzuurgas een periode onder anaerobe omstandigheden kunnen rijpen