• lul·lig
  • In de betekenis van ‘flauw, vervelend’ voor het eerst aangetroffen in 1928 [1]
  • Afgeleid van lul met het achtervoegsel -ig
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen lulliglulligerlulligst
verbogen lulligelulligerelulligste
partitief lulligslulligers-

lullig

  1. vervelend
  2. flauw, sullig
    • Het was niet zozeer de angst om dood te gaan, als wel het idee nu dood te gaan. Als laatste doodgaan, zei Albert bij zichzelf, is hetzelfde als als eerste doodgaan, lulliger bestaat niet. [2] 
100 %van de Nederlanders;
96 %van de Vlamingen.[3]