lauwer

Hugo de Groot met lauweren.

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  lauwer    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• lau·wer

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘krans van laurieren’ voor het eerst aangetroffen in 1287

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	lauwer	lauweren
verkleinwoord	lauwertje	lauwertjes

Zelfstandig naamwoord

de lauwer m

1. blad van de laurier, met name gebruikt in een krans als eerbetoon

   • In Rome gaf men een zegevierend veldheer een krans van lauweren. 

2. (beroep) leerlooier

Afgeleide begrippen

• Lauwersmeer, lauweren, lauwerkrans, lauwerkroon, lauwertak, lauwerzijl

Uitdrukkingen en gezegden

• op zijn lauweren rusten

teren op zijn eerdere verworvenheden

Vertalingen

   1. zie: laurier   

Bijvoeglijk naamwoord

lauwer

1. onverbogen vorm van de vergrotende trap van lauw

Werkwoord

vervoeging van
lauweren

lauwer

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van lauweren
   

   • Ik lauwer. 

2. gebiedende wijs van lauweren
   

   • Lauwer! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van lauweren
   

   • Lauwer je? 

Gangbaarheid

• Het woord lauwer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "lauwer" herkend door:

87 %	van de Nederlanders;
77 %	van de Vlamingen.