langa
- van Nederlands lang bn
langa
- [2] o langahoe lang
langa
- lan·ga
langa
- [1-2]: langet
langa, v
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van lange
- lan·ga
langa
- onbepaalde wijs, tweede vorm naast lange, zie aldaar
langa
langa
- gebiedende wijs van langa
langa
langa
- gebiedende wijs van lange
langa, v
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van lange