labefactatio
Latijn
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van labefactare (aan het wankelen brengen).
Zelfstandig naamwoord
labefactātio v
- het aan het wankelen brengen
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | labefactātio | labefactātiōnes |
| genitief | labefactātiōnis | labefactātiōnum |
| datief | labefactātiōnī | labefactātiōnibus |
| accusatief | labefactātiōnem | labefactātiōnes |
| vocatief | labefactātio | labefactātiōnes |
| ablatief | labefactātiōne | labefactātiōnibus |