kurucu

Turks

Woordafbreking

• ku·ru·cu

stellend	vergrotend	overtreffend
kurucu

Bijvoeglijk naamwoord

kurucu

1. oprichtend, stichtend

	enkelvoud	meervoud
nominatief	kurucu	kurucular
genitief	kurucunun	kurucuların
datief	kurucuya	kuruculara
accusatief	kurucuyu	kurucuları
locatief	kurucuda	kurucularda
ablatief	kurucudan	kuruculardan

Zelfstandig naamwoord

kurucu

1. oprichter, stichter, grondlegger, grondvester