• IPA: [ˈkoːna]

kona v

  1. vrouw


  • IPA: [ˈkʰou̯ːna]

kona v

  1. vrouw


  • kona
Naar frequentie 531

kona

  1. nominatief bepaald vrouwelijk enkelvoud van kone


  • kona

kona

  1. nominatief bepaald vrouwelijk enkelvoud van kone

kona

  1. verouderde spelling of vorm van kone tot 2012 [1]
(onbepaalde vrouwelijke vorm nominatief enkelvoud van kona)
  1. Taalhervorming 2012:
    Ny rettskriving for 2000-talet (in het Nynorsk)
    3.1.4 Eintalsbøying av svake hokjønnsord


  • kona

kona v

  1. vrouw
v
zwak
enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kona         konur        
genitief   konu         kvenna        
datief   konu         konum        
accusatief   konu         konur