kneuteren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kneuteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• kneu·te·ren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kneuteren	kneuterde	gekneuterd
zwak -d	volledig

Werkwoord

kneuteren

1. inergatief morren, mopperen, pruttelen [2]

   ▸ De oude hut zou gezelliger zijn, vanaf een bankje kon je vlak achter het kijkraam prettig naast elkaar zitten, kijken en met elkaar praten. Er viel dus wel wat te kneuteren, te kniezen, te morren.

2. inergatief wat informeel praten, babbelen, kletsen [2]

   • Ze zaten thuis lekker wat te kneuteren. 

3. (dierkunde) (van vogels) zingen, kwinkeleren
4. kreuken, kreukels vertonen

Afgeleide begrippen

• kneuteraar, kneuterbal, kneuterig, kneutering

Gangbaarheid

• Het woord kneuteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.