klankholte

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  klankholte    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• klank·hol·te

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  klank  en  holte 

Zelfstandig naamwoord

de klankholte v / m

1. (muziek) een met lucht gevulde holte van een muziekinstrument die de klank versterkt door de resonantie die er in kan optreden

   • Bij een fluit is de klankholte een buis, bij een gitaar een klankkast van een bijzondere vorm. 

Synoniemen

• resonantieholte

Gangbaarheid

• Het woord 'klankholte' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.