keutelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  keutelen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• keu·te·len

Woordherkomst en -opbouw

• afleiding van keutel

Werkwoord

keutelen

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
keutelen	keutelde	gekeuteld
zwak -d	volledig

1. rustig, ongestructureerd, nutteloos bezig zijn

   • In een vertrouwelijke bui heeft hij me weleens verteld dat hij opgelucht ademhaalt als zijn vrouw met een vriendin een of ander bloedheet oord in Griekenland opzoekt, waar ze als een verschroeide tosti van terugkeert. „Die hitte, jongen, ik moet er niet aan denken. En je verveelt je kapot, want het is er te warm om een pink te verroeren. Laat mij maar lekker thuis keutelen. Eindelijk het rijk alleen.”  
   • Plonie: „Wij vinden haar geweldig. Ze is de jongste van drie meisjes en ze zijn allemaal anders. Deze keutelt overal tussendoor. Als ze iets niet wil, doet ze het niet. Als ze iets leuk vindt, gaat ze er helemaal voor.” Peter: „Ze is heel open en enthousiast.”  

2. flikflooien van verliefde mensen

Synoniemen

• [1] aanklooien, beuzelen, knoeien, prutsen, treuzelen
• [2] flauwekullen

Vertalingen

    1. nutteloos bezig zijn   

Engels: potter (en), trifle (en)

Gangbaarheid

• Het woord keutelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "keutelen" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
76 %	van de Vlamingen.