• kern·splij·ting
enkelvoud meervoud
naamwoord kernsplijting kernsplijtingen
verkleinwoord kernsplijtinkje kernsplijtinkjes

de kernsplijtingv

  1. (natuurkunde) een proces waarbij een zware onstabiele atoomkern zich deelt of splijt in twee of meer lichtere kernen, waarbij aanzienlijke hoeveelheden energie vrijkomen
     Kernsplijting: Het proces waarbij neutronen van de atoomkernen (meestal uranium) worden afgesplitst. Hierbij komt straling en warmte vrij.[2]
  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2.   Weblink bron “Begrippenlijst kernenergie” (Woensdag 23 maart 2011, 10:35), NOS