• ke·ra·ti·ne
enkelvoud meervoud
naamwoord keratine -
verkleinwoord - -

de keratinev

  1. (biochemie) taai, slecht oplosbaar eiwit dat bij alle gewervelde dieren is te vinden in lichaamsdelen als haren, schubben, hoorns, nagels, klauwen en hoeven
    • De hoorns van neushoorns zijn gemaakt van keratine, hetzelfde materiaal waar ook onze haren en nagels uit bestaan. [2]
81 % van de Nederlanders;
85 % van de Vlamingen.[3]