En jordugle.
Een velduil.
  • jord·ug·le

jordugle m/v

  1. (uilen) velduil
    «Jorduglen fanger primært små gnagere.»
    De velduil vangt voornamelijk kleine knaagdieren.
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   jordugle     m: jorduglen
v: jordugla  
  jordugler     jorduglene  
genitief   jordugles     m: jorduglens
v: jorduglas  
  jorduglers     jorduglenes  


  • jord·ug·le
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   jordugle     jordugla     jordugler     jorduglene  
bijvormen enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   jordugla         jorduglor     jorduglone  

jordugle v

  1. (uilen) velduil