interrogatie
- in·ter·ro·ga·tie
- afgeleid van het Franse interrogation of daarvoor van het Latijnse 'interrogatio'
- Naamwoord van handeling van interrogeren met het achtervoegsel -atie
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | interrogatie | interrogaties |
verkleinwoord | interrogatietje | interrogatietjes |
de interrogatie v
- Het woord 'interrogatie' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.