interneren
- Geluid: interneren (hulp, bestand)
- in·ter·ne·ren
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘een gedwongen verblijfplaats aanwijzen’ voor het eerst aangetroffen in 1855 [1]
- afgeleid van het Franse interner (met het achtervoegsel -eren) [2]
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
interneren |
interneerde |
geïnterneerd |
zwak -d | volledig |
interneren
- overgankelijk een verplichte verblijfplaats aanwijzen
1. een verplichte verblijfplaats aanwijzen
- Het woord interneren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "interneren" herkend door:
89 % | van de Nederlanders; |
97 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ "interneren" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Wiktionnaire
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be