illatief
- il·la·tief
stellend | |
---|---|
onverbogen | illatief |
verbogen | illatieve |
illatief
- een gevolgtrekking aanduidend of inhoudend
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | illatief | illatieven |
verkleinwoord | - | - |
de illatief m
- (taalkunde) naamval die een beweging naar binnen aanduidt
- Het woord 'illatief' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.