iconostase
  • ico·no·sta·se
enkelvoud meervoud
naamwoord iconostase iconostasen
iconostases
verkleinwoord

de iconostasev

  1. (religie) (schilderkunst) een iconenwand die het altaar van het schip scheidt in de Russisch-orthodoxe kerk
     Van de kerkgezangen van het acht man sterke koor word ik bijna religieus, zo mooi klinkt de muziek uit het houten huisje naast de iconostase.[3]
     Een typisch Russisch element in de kerk is de iconostase, een iconenwand die het altaar van het schip scheidt. De altaarruimte geldt als het heiligste gedeelte van de kerk, dat alleen de priester mag betreden. Door een dichte wand van iconen te maken, voorkwamen de geestelijken dat de kerkgangers zelfs maar naar het altaar konden kijken. In de iconostase zitten deuren. Deze zogeheten koningsdeuren staan slechts open tijdens de liturgie. Alleen dan mag de gelovige even een blik op de eeuwigheid werpen.[4]
  1. iconostase op website: Etymologiebank.nl
  2. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  3. “Het brilletje van Tsjechov : reizen door Rusland” (2014), Atlas Contact  , ISBN 9789045024875
  4.   Weblink bron
    Maarten Stolk
    “Russisch-orthodoxe kerkschatten in Hermitage Amsterdam” (28 maart 2011), Reformatorisch Dagblad