het eerste scherm met keuzemogelijkheden bij een computerprogramma
Toen we weer voor de parkeerautomaat stonden en allemaal in stilte ‘ZR87VG’ herhaalden, moest het nummer ingevoerd worden door een ronddraaiende knop, die over de letters van het scherm scrollde. Dit bleek een bijzonder onsympathieke knop, die bovendien alleen vóóruit werkte: als je over de goede letter heenschoot, mocht je weer helemaal vooraan beginnen. Na de tweede keer stapvoets doorklikken naar de ‘R’, wisten we opeens niet meer helemaal zeker wat de rest van het kentekennummer ook alweer was. Toen we daar een moment over nadachten, besloot de parkeerautomaat dat hij onze poging niet meer serieus nam, en keerde zonder waarschuwing terug naar het hoofdmenu. Alle al ingevoerde gegevens waren weg. Hier begon mijn vader het allemaal iets minder grappig te vinden. [1]
Voor de strandganger zijn de duinen vooral spannend vanwege de nabijheid van de zee. Je voelt dat ze er is, je ruikt haar al en hoort haar soms. De zee hangt ook in de lucht door al het zonlicht dat ze reflecteert. Maar voor veel kunstenaars is dit voorgerecht het hoofdmenu. De vlakken en richtingen in licht en tegenlicht hebben hun meer te bieden dan zo’n waterpas liggende horizon met golven eronder. [2]
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
