holon

Tsjechisch

Zelfstandig naamwoord

holon

1. (natuurkunde) holon; een van de drie quasideeltjes waarin een elektron op te delen is.

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	holon	holony
genitief	holonu	holonů
datief	holonu	holonům
accusatief	holon	holony
vocatief	holone	holony
locatief	holonu	holonech
instrumentalis	holonem	holony

Verwante begrippen

• elektron m onbezield
• spinon m onbezield