• his·to·ris·me
enkelvoud meervoud
naamwoord historisme -
verkleinwoord - -

het historismeo

  1. (geschiedenis) geschiedbeschouwing waarin wordt geprobeerd door het gebruik van primaire 'objectieve' bronnen terug te gaan naar wat er feitelijk gebeurd is op een bepaald tijdstip en vandaar uit het verloop der gebeurtenissen te reconstrueren
  2. (bouwkunde) een stroming in de architectuur die terugblikt op het verleden