hinken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  hinken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• hin·ken

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘mank gaan’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1301

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
hinken	hinkte	gehinkt
zwak -t	volledig

Werkwoord

hinken

1. inergatief ongelijk lopen omdat men slechts op één been steunen kan

   • Hij verzwikte zijn voet en heeft daarna een beetje gehinkt, maar het bleek niet ernstig. 

2. ergatief ergens slechts op één been heen gaan

   • De kinderen zijn van de ene kant van het pad naar het andere gehinkt. 

Afgeleide begrippen

• hinkebenen, hinkelen, hinkepinken

Uitdrukkingen en gezegden

• Hinken op twee gedachten

In tweestrijd zijn, twijfelen, niet kunnen kiezen tussen twee verschillende mogelijkheden

Vertalingen

    1.   

Duits: hinken (de) Engels: limp (en) Frans: boiter (fr)

Pools: utykać (pl)

Gangbaarheid

• Het woord hinken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "hinken" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Duits

Uitspraak

• Geluid:  hinken    (hulp, bestand)

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
hinken	hinkte	hat gehinkt
zwak	volledig

Werkwoord

hinken

1. onovergankelijk hinken
2. onovergankelijk niet kloppen, onjuist/verkeerd zijn, rammelen [6]