hallucineren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  hallucineren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• hal·lu·ci·ne·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘begoochelen’ voor het eerst aangetroffen in 1865
• afgeleid van het Franse halluciner of het Duitse halluzinieren (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
hallucineren	hallucineerde	gehallucineerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

hallucineren

1. inergatief zinsbegoochelingen hebben

   • Hij hallucineerde door het gebruik van drugs. 

Afgeleide begrippen

• hallucinant, hallucinatie

Vertalingen

    1. zinsbegoochelingen hebben   

Duits: halluzinieren (de) Engels: hallucinate (en)

Frans: halluciner (fr) Spaans: alucinar (es)

Gangbaarheid

• Het woord hallucineren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "hallucineren" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.