furða

Oudnoords

Woordafbreking

• fur·ða

Zelfstandig naamwoord

furða v

1. omen, voorteken
2. wonder

Verbuiging

v	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	furða		furður
genitief	furðu		furðna
datief	furðu		furðum
accusatief	furðu		furður

Verwante begrippen

• [1]: viti
• [2]: býsn, endemi, firn, gyzki, jarteikn, kyn, kynsl, kynstr, skrípi, tákn, undr