fugere
Latijn
| stamtijd | |||
|---|---|---|---|
| infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
| fugere | fugiō | fūgī | fugitum |
| vijfde vervoeging | volledig | ||
Werkwoord
fugĕre
- vluchten
- versnellen, snel haasten, snel voorbijgaan
- Tempus fugit.
- De tijd vliegt