foon

Nederlands

Niet te verwarren met: -foon

Uitspraak

• Geluid:  foon    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• foon

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Grieks, in de betekenis van ‘eenheid van geluid’ voor het eerst aangetroffen in 1939

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	foon	fonen foons
verkleinwoord	foontje	foontjes

Zelfstandig naamwoord

de foon m

1. (taalkunde) klanksegment, eenheid van geluid

Verwante begrippen

• fonetiek
• phon

Vertalingen

    1. klanksegment, eenheid van geluid   

Spaans: fono (es) m

Gangbaarheid

• Het woord foon staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.