fjære

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˈfjæːɾə/

Woordafbreking

• fjæ·re

Woordherkomst en -opbouw

• Werkwoord [A] en zelfstandig naamwoord: Afkomstig van het Oudnoorse werkwoord fjara
• Werkwoord [B]: Afkomstig van de Noorse zelfstandigen naamwoorden fjær en fjør

Naar frequentie	> 50000

vervoeging
onbepaalde wijs	fjære
tegenwoordige tijd	fjærer
verleden tijd	fjæret fjæra
voltooid deelwoord	fjæret fjæra
onvoltooid deelwoord	fjærende
lijdende vorm	fjæres
gebiedende wijs	fjær
vervoegingsklasse	Klasse 1 zwak
opmerking	[A]+[B]

Werkwoord

[A] fjære

1. onovergankelijk afgaan, dalen, vallen (van zeewater)

   «Sjøen fjærer.»

   De zee daalt.
   De zee valt.

Schrijfwijzen

• fjøre

Werkwoord

[B] fjære

1. onovergankelijk veren (elastisch zijn, veerkracht hebben)

Schrijfwijzen

• fjøre

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	fjære	m: fjæren v: fjæra	fjærer	fjærene
genitief	fjæres	m: fjærens v: fjæras	fjærers	fjærenes

Zelfstandig naamwoord

fjære m / v

1. eb
2. laagtij, laagwater

   «Det er fjære sjø.»

   Het is laag tij.
   Het is eb.

3. de deel van het strand, die droog is bij eb

Schrijfwijzen

• fjøre

Synoniemen

• lavvann

Typische woordcombinaties

• [2]: plukke skjell i fjæra

schelpen op het strand zoeken