Mata Hari als archetype van een femme fatale
  • fem·me fa·ta·le
enkelvoud meervoud
naamwoord femme fatale femmes fatales
femme fatales
verkleinwoord

de femme fatalev

  1. een archetype dat in kunst en literatuur voorkomt, voorgesteld als een vrouw die haar schoonheid en seksualiteit gebruikt om mannen te verleiden en in het ongeluk te storten
    • Antonina was „geen klassieke femme fatale, geen leugenaar of verleidster”, zegt Chastain. Maar ze doet wat ze moet doen om haar eigen gezin en Joden in het nauw te redden - ook flirten met de nazi die op haar dieren en Joodse onderduikers jaagt. Chastain lacht: „Ik heb het erover gehad met de regisseuse. Als mijn familie gevaar liep, zou ik tot alles bereid zijn, ik zou absoluut bereid zijn met zo iemand naar bed te gaan.”[1] 
    • Los van de vraag of ze nu wel of niet een spion was, is dit een goed geschreven en spannend levensverhaal. Als het niet echt gebeurd was zou je zeggen: al te veel drama, geweld en sentiment in één verhaal. Zoals elke femme fatale - denk aan de vileine markiezin de Merteuil in Liaisons Dangereuses die valt voor de losbol Valmont - had ook Mata Hari één zwak moment. De 40-jarige mannenverslindster wordt dodelijk verliefd op een veel jongere Russische officier, die ze dwepend 'Vadime' noemt. Als het uur U nadert laat hij haar vallen. Natuurlijk.[2]  
  1. NRC Diederik van Hoogstraten 2 mei 2017
  2. Volkskrant Aleid Truijens 13 mei 2017