0 1 0 2
eenhonderdentwee,
op een abacus
  • een·hon·derd·en·twee

eenhonderdentwee

  1. "102", langere vorm van honderdtwee, honderd plus twee (soms gebruikt om verwarring met een ander honderdtal te voorkomen of in plechtige formuleringen)
    1. om een hoeveelheid aan te geven
      • De inzameling heeft eenhonderdentwee euro en vijftig cent opgebracht. 
    2. om een plaats in een volgorde aan te geven
      • De hoofdprijs van de verloting valt op lot eenhonderdentwee. 
  • honderdtwee (deze kortere vorm is de gangbare vorm, "eenhonderdentwee" wordt zelden gebruikt)[1] [2]

hooftelwoord samengesteld met "eenhonderdentwee" ht als linkerdeel

  1.   Weblink bron
    W. Haeseryn e.a.
    “7.2.1.1 Bepaalde hoofdtelwoorden, onder 2” (januari 2019) op e-ans.ivdnt.org (Algemene Nederlandse Spraakkunst)
  2.   Weblink bron “Tweeduizend zes / tweeduizend en zes” op taaladvies.net (Nederlandse Taalunie)