echtbreken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  echtbreken    (hulp, bestand)

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
echtbreken	echtbrekend
echtbreuk
echtbreker

Woordafbreking

• echt·bre·ken

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  echt  en  breken 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
echtbreken	-	(echtgebroken)
onvolledig

Werkwoord

echtbreken

1. het verbreken van de huwelijksband

   • In het verleden was echtbreken bij de wet verboden. 

Gangbaarheid

• Het woord echtbreken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.