• dys·praxie
  • afgeleid van het Griekse praxis (πραξις), 'handeling' met het voorvoegsel dys-
enkelvoud meervoud
naamwoord dyspraxie dyspraxieën
verkleinwoord - -

de dyspraxiev

  1. (medisch) ontwikkelingsstoornis, bij het correct verwerken van informatie door de hersenen, die leidt tot problemen bij het plannen en coördineren van motorische handelingen