driehonderdenzeven

       
0 3 0 7
driehonderdenzeven,
op een abacus
  • drie·hon·derd·en·ze·ven

driehonderdenzeven

  1. "307", langere vorm van driehonderdzeven, driehonderd plus zeven
    1. om een hoeveelheid aan te geven
      • De inzameling heeft driehonderdenzeven euro en vijftig cent opgebracht. 
    2. om een plaats in een volgorde aan te geven
      • De hoofdprijs van de verloting valt op lot driehonderdenzeven. 

rangtelwoord

hooftelwoord samengesteld met "driehonderdenzeven" ht als linkerdeel

  1.   Weblink bron
    W. Haeseryn e.a.
    “7.2.1.1 Bepaalde hoofdtelwoorden, onder 2” (januari 2019) op e-ans.ivdnt.org (Algemene Nederlandse Spraakkunst)
  2.   Weblink bron “Tweeduizend zes / tweeduizend en zes” op taaladvies.net (Nederlandse Taalunie)