Dodre.
Huttentut.
  • dod·re

dodre m

  1. (plantkunde) huttentut
    «Dodre er ein gamal kulturvekst.»
    De huttentut is een oud cultuurgevas.
  2. (plantkunde) een plant uit de kruisbloemenfamilie.
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   dodre     dodren     dodrer     dodrene  
genitief   dodres     dodrens     dodrers     dodrenes  


  • dod·re

dodre v

  1. (plantkunde) huttentut
  2. (plantkunde) een plant uit de kruisbloemenfamilie.
v enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   dodre     dodra     dodrer     dodrene  
genitief                
bijvormen enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   dodra         dodror     dodrone  
genitief