• dis·trac·tie
enkelvoud meervoud
naamwoord distractie distracties
verkleinwoord - -

de distractiev [1]

  1. (juridisch) overdracht van een deel van de opbrengst
  2. geestelijke afwezigheid, verstrooidheid
  3. een gebeurtenis of activiteit die de gedachten op iets anders richt, afleiding
88 % van de Nederlanders;
88 % van de Vlamingen.[2]