discontinuïteit
- dis·con·ti·nuï·teit, dis·con·ti·nu·iteit
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | discontinuïteit | discontinuïteiten |
verkleinwoord | - | - |
de discontinuïteit v
- plaats waar continuïteit ophoudt, een onderbreking
1.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord discontinuïteit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.