denotatief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  denotatief    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• de·no·ta·tief

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van denotatie met het achtervoegsel -ief

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	denotatief	denotatiever	denotatiefst
verbogen	denotatieve	denotatievere	denotatiefste
partitief	denotatiefs	denotatievers	-

Bijvoeglijk naamwoord

denotatief

1. aanduidend, omschrijvend
2. (taalkunde) met betrekking tot de concrete betekenis

Gangbaarheid

• Het woord denotatief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.