dóchter

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /doxtɐ(r)/ (Etsbergs)

Zelfstandig naamwoord

dóchter v

1. (familie) dochter

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	dóchter	tóchter	döchterke	töchterke	döchter	töchter	döchterkes	töchterkes
genitief	dóchter(s)	tóchter(s)	döchterkes	töchterkes	döchter	töchter	döchterkes	töchterkes
locatief	dóchteres	tóchteres	dóchtereske	tóchtereske	dóchterese	tóchterese	dóchtereskes	tóchtereskes
datief	dóchter(e)	tóchter(e)	döchterke	töchterke	döchter	töchter	döchterkes	töchterkes
accusatief	dóchter	tóchter	döchterke	töchterke	döchter	töchter	döchterkes	töchterkes

Afgeleide begrippen

• dóchter-ven-dóchter