Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • com·bi·na·to·riek
Woordherkomst en -opbouw
  • met het voorvoegsel com-
enkelvoud meervoud
naamwoord combinatoriek -
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

de combinatoriekv

  1. (wiskunde) onderdeel van de discrete wiskunde en kansrekening waarin wordt onderzocht welke variaties, permutaties, combinaties de waarden van een eindige verzameling kunnen hebben
  2. (taalkunde) het geheel aan collocaties, (vaste verbindingen in een taal)
Verwante begrippen

Gangbaarheid

Meer informatie