collaboratief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  collaboratief    (hulp, bestand)
• IPA: / kɔˌlaboraˈtif / (5 lettergrepen)

Woordafbreking

• col·la·bo·ra·tief

Woordherkomst en -opbouw

• mogelijk van Frans  collaboratif bn , in de betekenis "gebaseerd op samenwerking" aangetroffen vanaf 1917 (zie vindplaats hieronder)

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	collaboratief	collaboratiever	collaboratiefst
verbogen	collaboratieve	collaboratievere	collaboratiefste
partitief	collaboratiefs	collaboratievers	-

Bijvoeglijk naamwoord

collaboratief

1. gericht op samenwerking

   ▸ In de daaropvolgende dagen werd nog koortsachtig geijverd om de coalitie drijvende te houden. PSC-minister Michel toonde zich bijzonder collaboratief, maar botste op de vastberadenheid van Deprez, Maystadt en in mindere mate Wathelet.

2. gebaseerd op samenwerking

   ▸ Zo blijft Wikipedia steken in een patstelling tussen de noodzaak om nieuwe vrijwilligers aan te trekken en een zekere aversie tegen nieuwkomers. Het is de vraag of mensen in tijden van Facebook en Twitter nog wel zijn te porren voor een collaboratief project.

   ▸ ⧖ Voorts wees men erop, dat vele artikelen niet het maaksel zijn van den schrijver alleen, dat zij ontstaan door invloeden van buiten, ruggespraak met collega's, partijgenooten, volksvertegenwoordigers of hoofdfiguren van het staatsbestuur. (…) Men kan in het midden laten, of collaboratieve werken van deze soort eene bizondere waarde bezitten. In ieder geval echter vormen zij in het dagbladbedrijf, waar het op snelheid aankomt, niet de regel, maar uitzondering.

Gangbaarheid

• Het woord collaboratief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.