coifferen
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- coif·fe·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘vleien, opkammen’ voor het eerst aangetroffen in 1780 [1]
- afgeleid van het Franse coiffer (met het achtervoegsel -eren) [2]
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
coifferen |
coiffeerde |
gecoiffeerd |
zwak -d | volledig |
Werkwoord
coifferen [3]
- overgankelijk (formeel) haar kappen, opkammen
- vleien
Afgeleide begrippen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord coifferen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "coifferen" herkend door:
73 % | van de Nederlanders; |
77 % | van de Vlamingen.[4] |
Verwijzingen
- ↑ "coifferen" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ coifferen op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be