coherentietheorie
- co·he·ren·tie·the·o·rie
- samenstelling van coherentie en theorie
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | coherentietheorie | coherentietheorieën |
| verkleinwoord | coherentietheorietje | coherentietheorietjes |
de coherentietheorie v
- (filosofie) uitgangspunt dat de waarheid van een oordeel bestaat in de mate van systematische samenhang (=coherentie) waarin het met andere oordelen kan worden gebracht
- Het woord 'coherentietheorie' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.