coglione
- co·glio·ne
- Van het Volkslatijnse coleo, een afleiding van het klassieke coleus (zelf ontleend aan het Oudgriekse κολεός).
enkelvoud | meervoud |
---|---|
il coglione | i coglioni |
coglione m
- rompere i coglioni (a qualcuno)
- (iemand) lastig vallen
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
mannelijk | il coglione | i coglioni |
vrouwelijk | la cogliona | le coglione |
coglione m
- (scheldwoord) klootzak
- «Sei proprio un coglione senza rimedio!»
- Je bent echt een onverbeterlijke klootzak!
- «Sei proprio un coglione senza rimedio!»