Leuven besliste twee jaar geleden de subsidie voor gratis studentenvervoer in te trekken, hierin gevolgd door de KU Leuven. Sindsdien betaalt elke student op vrijwillige basis twintig euro voor de buspas. ‘Inkomsten die worden geïnvesteerd in de studentenmobiliteit’, zegt Karel Van Den Bossche, voorzitter van de Leuvense studentenkoepel LOKO. [1]
Zelfs in mijn deel van Londen dat overtuigd ‘Remain’ gestemd had, merkte ik het: de manier waarop Oost-Europese bouwvakkers stiller gingen praten in plaats van naar elkaar te roepen in hun vrolijke Slavische accent. Op straat kreeg ik – ik, oud genoeg voor een gratis buspas maar ook nogal groot en overduidelijk blank – ongeruste blikken van kleinere, minder blanke vrouwen. De wereld van Chez Krull is een doodgewone, gedeelde wereld. [2]
Politici gaan ervan uit dat burgers – Belgen en nu ook nieuwkomers – niets liever willen dan profiteren en frauderen. Dat was al zo bij de jongste verkiezingen. Al bleef de argumentatie ook toen altijd flinterdun en beperkt tot uitzinnige anekdotes over leefloners met vijf appartementen, jongeren die afstuderen met de ambitie om tot hun pensioen werkloos te blijven, schatrijke bejaarden met een gratis buspas of avonturiers die dankzij tijdskrediet op wereldreis gaan. [3]
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
