brokkelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  brokkelen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈbrɔkələ(n)/

Woordafbreking

brok·ke·len

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘kruimelen’ voor het eerst aangetroffen in 1562
• frequentatief gevormd uit brokken met het achtervoegsel -el

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
brokkelen	brokkelde	gebrokkeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

brokkelen

1. in stukjes breken

   • Hij brokkelde het brood voor de kaasfondue. 

Uitdrukkingen en gezegden

• wat in de melk te brokkelen hebben

enige zeggenschap hebben

Afgeleide begrippen

• afbrokkelen, verbrokkelen

Gangbaarheid

• Het woord brokkelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "brokkelen" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.