brokken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  brokken    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈbrɔkə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• brok·ken

Woordherkomst en -opbouw

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
brokken	brokte	gebrokt
zwak -t	volledig

Werkwoord

brokken

1. (voeding) vast voedsel in brokken verdelen om het aan vloeibaar voedsel toe te voegen

   • Zij brokt een beschuitje in haar soep. 

Afgeleide begrippen

• brokkelen

Zelfstandig naamwoord

de brokken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord brok

Gangbaarheid

• Het woord brokken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "brokken" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.